RAJKA – historia pierwszego psa terapeutycznego w Tarnowie.

W naszym domu od „zawsze” były i są psiaki, oczywiście rasy myśliwskie. W 1998r. dostaliśmy od Grażyny i Andrzeja Wacławskich z Rzeszowa szczeniaka rasy pointer RAJKĘ z Rafałowej Ciszy po naszej suczce ARZE. Nasze nowe szczenię było bardzo żywiołowe, o dużym temperamencie, wesołe, odważne, psotliwe. Chętnie bawiła się z naszym synem Hubertem w chowanego i inne zabawy ruchowe. Sprawiało jej dużo radości bycie wśród ludzi i bezpośredni kontakt z nimi, niczym się nie przejmowała, psociła ile się dało....

 Z zawodu jestem nauczycielem i wiem jak ważny i niezastąpiony do prawidłowego rozwoju dzieci, jest właściwy kontakt ze zwierzętami, w tym z psami. Tak narodził się pomysł zajęć dla dzieci z udziałem psa terapeutycznego, tak zwanej dogoterapii. Rozpoczęłam w 2000 roku poszukiwania literatury i wiedzy na ten temat oraz osób pracujących tą metodą z dziećmi specjalnej troski. Mało było wówczas wiadomości na ten temat w Polsce, była to w naszym kraju pionierska metoda, ale ta wiedza z którą się spotkałam i pies którego mieliśmy w domu o przyjacielskim i stabilnym charakterze, wystarczająco mnie przekonali by rozpocząć zajęcia dogoterapii w Tarnowie. Tak się też stało. Swoim pomysłem podzieliłam się z dyrektorem Pałacu Młodzieży panią Martą Komorowską, która bardzo chętnie wyraziła zgodę i pomogła rozpocząć zajęcia w nowo otwartej pracowni relaksacyjno – terapeutycznej. Był to ogromny przełom programowy wprowadzający metodę dogoterapii do zajęć pozalekcyjnych.
Pałac Młodzieży w Tarnowie był pierwszą w Polsce placówką kulturalno – oświatową, która w 2004 roku wprowadziła tą metodę pracy do stałych zajęć dla dzieci. Tak właśnie z psem Rajką rozpoczęłyśmy zajęcia. Różnorodne zabawy i ćwiczenia zapamiętywała bardzo szybko i z wielką chęcią współpracowała z każdym dzieckiem, bez względu na jego wygląd czy niestandardowe zachowanie. Brała czynny udział w wielu ćwiczeniach specjalnie opracowanych dla potrzeb uczestników zajęć, by zmotywować ich do działania, usprawnić motorykę małą i dużą, poszerzyć słownictwo, zniwelować nieśmiałość,… ale przede wszystkim, by poczuli się szczęśliwi i bezpieczni. Dzieci odwzajemniały jej to oddaniem, bezgranicznym zaufaniem, miłością i z wielką radością uczestniczyły w zajęciach. Wszyscy ją bardzo lubili, dzieci ich rodzice, współpracownicy, nawet nasz” fan klub” z autobusu, którym dojeżdżałyśmy do pracy. W naszym zajęciach uczestniczyły również studentki, które zainspirowane naszą działalnością napisały prace dyplomowe. Tak w pracy magisterskiej pt. „Dogoterapia w rehabilitacji dzieci” opisuje Rajkę Iwona Turek „…… Rajka sprawia wrażenie harmonijnego, silnego i opanowanego psa. Można z jej udziałem wykonać mnóstwo ćwiczeń ruchowych. Jest maści czarnej, włos jest krótki, lśniący, gładki. Ta idealna gładkość sprawia, że dzieci mogą głaskać Rajkę w dwóch kierunkach, dzięki czemu dostarczane są różne rodzaje bodźców dotykowych. Gdy Rajka odczuwa zadowolenie i radość porusza ogonem mocno na boki, co szczególnie przykuwa uwagę dzieci. Po sześciu miesiącach uczęszczania na zajęcia dogoterapii zobaczyłam i zrozumiałam, jak pies wpływa pozytywnie na dzieci. Zwierzę pomogło każdej osobie na swój sposób. Nagle dziecko, które nie wypowiadało żadnego słowa, mówi imię psa. Podczas terapii dzieci z ADHD potrafiły wykonać ćwiczenia od początku do końca. Normalnie nie potrafiły skupić się dłużej niż kilka sekund. Chłopiec, który panicznie bał się psa, sam spontanicznie dotyka jego sierści i przytula się. Niezwykle istotne są emocje. Pies potrafi przywrócić wiarę we własne siły. To oczywiście tylko niektóre przykłady korzyści płynących z kontaktu z czworonożnym terapeutą…….”

Pracowałyśmy, ja i nasz pies, a chętnych do spotkań z nami ciągle przybywało. Rajka brała również udział w zajęciach dogoterapii w Aktywnej Świetlicy Terapeutycznej Stowarzyszenia Ich Lepsze Jutro w Tarnowie, jak wszędzie oczekiwana i podziwiana.

Przez wiele lat pomagała Jankowi w polowaniu będąc jego wspaniałym towarzyszem łowów, oraz mnie w zajęciach dogoterapii, służąc pomocą dzieciom w pokonywaniu swoich ograniczeń i odzyskiwaniu wiary we własne możliwości. Mamy wyjątkowego psa, wiernego i oddanego przyjaciela. RAJKA była z nami 16 lat. Odeszła 09.07.2014r.

Tak wiele przeżyłam z nią wspaniałych chwil, niezapomnianych wzruszeń……

Pomogła wielu dzieciom w zmaganiu się z chorobą, samotnością, brakiem akceptacji, przynosiła im radość i uśmiech, a ona, RAJKA z Rafałowej Ciszy na pewno w naszych sercach pozostanie na zawsze.

Grażyna Tarnowska